تعريف افسردگي

افسردگي چيست؟

افسردگي يک بيماري بوده که بر نحوه فکر کردن، احساسات و نيز فعاليت‌هاي روزمره بيمار اثر منفي مي‌گذارد. بيماري افسردگي مي‌تواند کيفيت و کميت خواب فرد بيمار، غذا خوردن و نيز کار و زندگي شخصي او را تحت شعاع قرار دهد.

فرد افسرده معمولا احساس ناراحتي داشته و علاقه خود به بسياري از فعاليت‌ها را از دست مي‌دهد. افسردگي در دراز مدت مي‌تواند علاوه بر خلقيات روحي و رواني، به جسم بيمار نيز آسيب بزند.

گرچه تقريبا همه انسان‌ها در زندگي خود ممکن است با ناراحتي و بي علاقگي روبرو شوند ولي اين احساسات منفي در بيماران مبتلا به افسردگي شديد و قابل توجه است. اگر احساسات و علائم ذکر شده به مدت حداقل دو هفته در فردي بروز داشته باشد احتمالا آن فرد مبتلا به افسردگي است.

بيماري افسردگي قابل درمان مي‌باشد با اين حال همانند بسياري ديگر از بيماري‌ها نياز به مراقبت پزشکي دارد.

طبق تخمين‌ها، حدود 7 درصد مردم دنيا مبتلا به افسردگي مي‌باشند.

علائم بيماري افسردگي چيست؟

بيماري افسردگي هم علائم روحي مي‌تواند داشته باشد و هم علائم جسمي. موارد زير از عمده علائمي است که ممکن است در بيمار مبتلا به افسردگي ديده شود:

• احساس ناراحتي يا اضطراب داشتن به طور مداوم.
• احساس نا اميدي و بدبيني.
• احساس بي ارزش بودن.
• از دست دادن علاقه نسبت به فعاليت‌هايي که قبلا براي بيمار، لذت بخش بوده‌اند.
• بي خوابي يا خوابيدن زياد.
• کاهش انرژي يا خستگي بيش از حد.
• تغيير در ذائقه.
• کاهش وزن يا افزايش وزن بي دليل.
• انجام فعاليت‌هاي فيزيکي بي هدف (مانند فشار دست‌ها به هم).
• صحبت کردن و حرکت کردن، آهسته تر از حد معمول.
• احساس گناه کردن.
• فکر کردن به خودکشي.
• دردهاي بي دليل جسمي، گرفتگي عضلات و مشکلات گوارشي بدون دليل.

اگر اين علائم به مدت بيش از دو هفته در فردي ادامه پيدا کند، احتمالا آن فرد افسردگي دارد و بايد به پزشک مراجعه کند. البته برخي بيماري‌هاي ديگر نيز ممکن است علائمي مشابه افسردگي داشته باشند، که از اين نظر نيز بهتر است، بيمار مورد بررسي قرار بگيرد. از جمله اين بيماري‌ها مي‌توان به مشکلات تيروئيدي، تومور مغزي و کمبود برخي ويتامين‌ها اشاره داشت.

دلائل ابتلا به افسردگي

افسردگي معمولا بر اثر يک عامل يا يک اتفاق خاص رخ نمي‌دهد. عامل بروز بيماري افسردگي معمولا ترکيبي از شرايط ژنتيکي، شرايط محيطي و شرايط زندگي فرد بيمار مي‌باشد. از جمله آنها مي‌توان به موارد زير اشاره داشت:

• وجود سابقه افسردگي در خانواده فرد بيمار.
• سابقه ديگر مشکلات رواني از جمله اضطراب و استرس شديد.
• حوادث و اتفاقات ناراحت کننده از جمله مرگ عزيزان، مورد سوء استفاده قرار گرفتن، به مدت طولاني زير بار خشونت بودن، مشکلات مالي شديد.
• ساختار فيزيکي و شيميايي مغز.
• تغييرات هورموني قابل توجه (حاملگي يا قاعدگي).
• برخي داروهاي خاص مانند داروهاي خواب آور و داروي فشار خون.

درمان افسردگي

افسردگي يک بيماري جدي مي‌باشد که مي‌تواند زندگي بيمار را تهديد کند، اما خبر خوب اين است که شديدترين افسردگي‌ها نيز قابل درمان هستند.

افسردگي‌هاي خفيف با روانکاوي، مشاوره و "صحبت درماني"، بهبود مي‌يابند. در افسردگي‌هاي شديدتر، بنا بر تشخيص پزشک، در کنار روان‌کاوي و مشاوره، داروهاي ضد افسردگي نيز تجويز مي‌شود. اين داروها با اثر گذاري بر هورمون‌هاي بدن و فعاليت‌هاي شيميايي مغز، افسردگي را بهبود مي‌بخشند.

جلسات روان درماني، ممکن است با مشارکت افراد خانواده و نزديکان (همسر يا اقوام درجه يک، دوستان نزديک) برگزار شود. معمولا براي بهبود بيماري افسردگي ، بين 10 الي 15 جلسه روان درماني لازم است.

چگونه به خودمان کمک کنيم؟

نکته مهم در درمان افسردگي اين است که بيمار نبايد تنها به مصرف دارو اکتفا کند. در کنار درمان‌هاي پزشکي اشاره شده، فرد بيمار مي‌تواند کارهاي مختلفي را براي بهبود وضعيت خود انجام دهد. در ادامه به چند مورد از اين اقدامات اشاره مي‌کنيم:

• ورزش منظم. ورزش با کاهش تنش و استرس و نيز کمک به ترشح هورمون‌هاي شادي آور، اثر مثبتي بر دفع افسردگي دارد.
• خواب منظم و کافي.
• تغذيه سالم و منظم و دوري از مصرف نوشيدنيهاي الکلي. بهتر است از مصرف قندهاي مصنوعي خودداري کرده و کربوهيدارت‌ها جايگزين آن شوند. قندهاي مصنوعي انرژي کاذب فرد را زياد مي‌کنند ولي بعد از مدتي انرژي فرد ناگهان افت مي‌کند. اين افت انرژي بر حالت روحي افراد تاثير منفي مي‌گذارد.
• تلاش براي داشتن حس مثبت و خوش بيني.
• شرکت در فعاليت‌ها و گروه‌هاي اجتماعي و افزايش دايره دوستان.
• شرکت در برنامه هاي داوطلبانه و کمک به ديگران.

هميشه شاد و تندرست باشيد. پونه‌سا