واریکوسل عارضهاي شبيه به بیماری واریس پاها میباشد و زمانی اتفاق میافتد که شبکه وریدی سیاهرگ داخل کیسه بیضه که وظیفه خنک کردن و خروج خون از بیضه را دارند بزرگ میشوند. این بیماری حدودا در بین 15درصد مردان رواج دارد. این بیماری در مردان مبتلا به سابقه خانوادگی بیشتر شایع است، به خصوص کسانی که برادران آنها هم واریکوسل داشتهاند.
واریکوسل معمولا خطری ندارد اما شایعترین عامل مشکلات ناباروری و کاهش تعداد و کیفیت اسپرم مردان است. از میان مردانی که به علت ناباروری به مراکز درمانی مراجعه میکنند حدود 40 درصد آنها مشکل واریکوسل دارند.
اگر واریکوسل به عنوان يک مشکل ناباروری تشخیص داده شود میتوان در اکثر موارد با انجام جراحی آن را درمان نمود. واریکوسل در 90 درصد موارد در بیضه چپ و در 10 درصد موارد هر دو بیضه را تحت تاثیر قرار میدهد.
اگر یک توده کرمی شکل در کیسه بیضه احساس شود که همراه با درد و تورم باشد، یا بیضهها اندازه یکسانی نداشته باشند احتمال ايجاد واريکوسل ميباشد که در اين صورت بايد به پزشک ارولوژیست مراجعه شود. ليست کامل علائم واريکوسل به شرح زير ميباشد:
احساس درد در بیضه مخصوصا در زمان ایستادن یا فعالیت جسمی، که اين درد در هنگام خوابیدن به پشت کمتر میشود.
اتروفی بیضه (کوچک شدن بیضه).
مشکلات ناباروری که حداقل 2سال تداوم داشته باشد.
معمولا واريکوسل را در يکي از سطوح (گريد) زير دسته بندي ميکنند که در هر دسته ميزان علائم متفاوت است:
گرید ۱. وریدهای کیسه بیضه موقع زور زدن قابل لمس میباشند.
گرید ۲. وریدهای کیسه بیضه در حالت ایستاده قابل لمس میباشند.
گرید ۳. وریدهای کیسه بیضه در حالت ایستاده قابل مشاهدهاند.
واریکوسل ساب کلینیکال. با معاینه قابل لمس نیست و با انجام سونوگرافی میتوان آن را تشخیص داد.
علت بروز واریکوسل به طور کلی مشخص نیست ولی بسیاری از پزشکان بر این باورند که زمانی که دریچههای داخل ورید در لولههای اسپرم جریان خون را به درستی منتقل نکنند باعث تورم رگهای بیضه و ایجاد واریکوسل میشوند.
پیدایش ناگهانی واریکوسل در مردان بیشتر از 35 سال میتواند ناشی از تومور کلیه باشد و نیاز به بررسی دقیق دارد.
اگر واریکوسل برای شخص مشکلي ایجاد نکند جراحی ضروری نيست، اما اگر بيمار با مشکلات باروری، درد یا آتروفی بیضه روبرو شود نیاز به درمان و جراحی دارد. درمان واریکوسل میتواند به بهبود شانس باروری در زوجهایی که با این مشکل روبرو هستند کمک کند.
در پسران نوجوانی که واریکوسل دارند اگر بیضه آسیب دیده به طور قابل ملاحظهای کوچکتر از دیگری باشد باید جراحی صورت بگیرد که در اکثر موارد پس از درمان، رشد بیضه به صورت طبیعی افزایش ميیابد. البته این رشد مجدد ممکن است تا 6 ماه زمان ببرد.
تنها راه درمان واریکوسل جراحی است. پزشک براساس شرایط بیمار نظیر شدت واریکوسل، سن و وضعیت تاهل و نیاز یا عدم نیاز به داشتن فرزند، درمورد جراحی تصمیمگیری میکند.
میکروسرجری (Microsurgery): طي اين جراحي، برش کوچکی در کشاله ران ایجاد میشود و رگها توسط میکروسکوپ مورد بررسی قرار میگیرند.
لاپاروسکوپی (Laparoscopy): این روش از طریق لولهای نازکی که از طریق برشهای کوچک در شکم، وارد بدن ميشوند، انجام میشود.
امبولیزاسیون (Embolization): آمبولوتراپی یا رگبندی روشی است که توسط آن برشهای ریزی در ناحیه کشاله ایجاد و با ابزاری جلوی جریان خون در رگهای متورم را میگیرند. اين روش یک جراحی سرپایی بوده و نیازی به استراحت در بیمارستان ندارد.
از ديگر اقدامات کمک کننده به تسکین درد در بیضه آسیب دیده، پوشیدن محافظهای ورزشی و مصرف داروهای ضد درد است.
موارد زير ميتوانند به بهبود واريکوسل يا پيشگيري از آن کمک کنند:
مصرف غذاهای با فیبر بالا باعث جلوگیری از یبوست میشوند که میتواند باعث کاهش فشار روی رگهای نزدیک روده و کف لگن گردد.
مواد غذایی که حاوی فلاونوئیدها میباشند نیز باعث تقویت دیواره رگها میشوند و از متورم شدن آنها جلوگیری میکنند. سبزیجات و میوههای تازه دارای فلاونوئیدهای زیادی هستند.
نوشیدن مقدار مناسبی از مایعات مخصوصا مصرف 2 تا 3 لیتر آب در طول روز توصیه میشود.
اجتناب از خوردن فست فودها و غذاهای فراوری شده و در عوض استفاده از مواد غذایی ارگانیک.
تمرینات کگل (Kegel) برای بهبود جریان خون و تنفس توصیه میشود.
اجتناب از بلند کردن اجسام سنگین که باعث فشار به رگهای بیضه میشود.
متعادل نگاه داشتن وزن بدن و انجام ورزشهای سبک نظیر یوگا.
هميشه سلامت و تندرست باشيد. پونهسا
آخرین بروزرسانی در 1397/12/20-22:56